#เครือข่ายการเมืองวิถีใหม่
ชายแดนไทยดูเงียบเหงา
พอผมกลับมาจากอีสาน ผมมีโอกาสเดินทางไปทำธุระที่ จ.เชียงราย มา 2 วัน พอมีเวลาว่างบ้างเลยได้ไปพักผ่อนที่สามเหลี่ยมทองคำ เชียงแสน ติดกับแม่น้ำโขง ผมพักอยู่ตรงข้ามกับบ่อนกาสิโนของ สปป.ลาว ที่ทางจีนมาเช่าพื้นที่ของ สปป.ลาว สร้างบ่อนกาสิโนและสถานบันเทิงและอื่นๆ ไปครั้งนี้มองดูฝั่ง สปป.ลาว ดูเงียบเหงาลงไปเยอะมาก ยามค่ำคืนไฟฟ้าที่เคยเปิดสว่างไสวดูสวยงานยามค่ำคืนของบ่อนฝั่ง สปป.ลาว กลับเปิดไฟน้อยลง รถลาที่เคยมองเห็นวิางไปมาตลอดทั้งวันทั้งคืนก็ดูลดน้อยลงไปมากทีเดียว ส่วนฝั่งไทยร้านค้า ร้านอาหาร ก็ปิดตัวลงไปจำนวนมาก ผู้คนที่เคยมาเที่ยวที่สามเหลี่ยมทองคำหรือที่เชียงแสนก็น้อยลงไปขนาดผมไปเสาร์อาฑิตย์ยังเงียบเหงาขนาดนี้เลย
รุ่งขึ้นอีกวันผมขับรถจากเชียงแสนเดินทางไปที่แม่สาย เพื่อไปเที่ยวดูตรงด่านแม่สายติดกับประเทศพม่าเพื่อนบ้านของเรา ที่ด่านแม่สายผู้คนข้ามผ่านไปมาก็น้อยมากเช่นกัน ที่ตลาดแม่สายเมื่อปี 67 ผมเคยพาคณะสื่อจากเวียดนามไปเที่ยวชมยังดูผู้คนคึกคักมากทั้งที่เชียงแสนสามเหลี่ยมทองคำด้วย ปีนี้ 68 ทำไม่ดูเงียบเหงาจริงๆ ผมมองหาคนต่างชาติที่เดินทางมาเที่ยวทั้งที่แม่สายและที่สามเหลี่ยมทองคำนับหัวได้เลยแทบไม่มี
มันเกิดอะไรขึ้นมาในปี 68 ฝั่งไทยผู้คนก็เงียบ ฝั่ง สปป.ลาว และพม่าก็เงียบไม่แพ้กัน ผู้ประกอบการร้านขายสิ่งของนักท่องเที่ยว ร้านอาหาร และสถานที่พักจะอยู่กันอย่างไร เมื่อรายได้มันหดตัวลงไป ตามรายจ่ายไม่ทัน อาคารต่างติดป้ายบอกขายกันมากมาย แถมประเทศเรายังมีการสู้รบกับกัมพูชา เศรษฐกิจก็ไม่ดี การเมืองก็ไม่นิ่ง รัฐบาลชุดนี้ประชาชนก็ไม่เอา กรรมๆ ของประเทศไทยของเราจริงๆ
บรรหาร บุญเขต
3 ส.ค.68
